Nowa Umowa Społeczna
>>> Przeczytaj całość raportu o najlepszych praktykach w ochronie zdrowia
Opieka zdrowotna jest kluczową polityką z perspektywy bezpieczeństwa socjalnego obywateli. Głównym źródłem jej finansowania powinna pozostać składka zdrowotna, a jej uzupełnieniem mogą być programy budżetowe (np. finansujące rzadkie i kosztowne świadczenia) oraz lokalne programy zdrowotne. Z perspektywy samorządów lokalne programy zdrowotne mogą odpowiadać na specyficzne potrzeby mieszkańców.
System opieki zdrowotnej powinien się również zmieniać, przy czym zmiany te powinny mieć raczej charakter ewolucyjny, ukierunkowany na poprawę jego efektywności. Prezentowany raport wskazuje na trzy kierunki takich zmian. Pierwszym z nich jest poprawa efektywności organizacyjnej systemu ochrony zdrowia na poziomie krajowym. Drugim kierunkiem działań jest usprawnienie zarządzania systemem ochrony zdrowia, przez zarządzanie bazujące na danych (Evidence Informed Decision Making). Trzecim działaniem na szczeblu centralnym jest praca nad rozwiązaniami legislacyjnymi (zmiana koszyka, wprowadzenie wskaźników jakościowych do wyliczenia ryczałtu), organizacyjnymi (np. otwieranie/zamykanie oddziałów), finansowymi (zmiana wycen, zmiana struktury finansowania) mającymi na celu realizację wniosków i wytycznych na poziomie województw, czyli wprowadzających możliwości decentralizacji decyzji, przy centralnym określaniu celów polityki zdrowotnej.
>>> Przeczytaj całość raportu o najlepszych praktykach ochrony zdrowia